μακροκυκλικός

-ή, -ό

1. (μυκητ.) (για μήκυτες σκωριάσεων) αυτός που παράγει περισσότερους από έναν τύπους διπύρηνων σπορίων

2. φρ. «μακροκυκλικές ενώσεις»

χημ. κυκλικές οργανικές χημικές ενώσεις, τα μόρια τών οποίων έχουν κυκλικούς δακτυλίους τών δέκα ή περισσότερων ατόμων.